Rond de eeuwwisseling zag ik in Dutsland een auto met een bumpersticker met de tekst ‘Wieso Kernkraftwerke? Bei uns zu Hause kommt der Strom aus die Steckdose!’: hoezo kerncentrales? Vertaald naar de acceptatie voor windenergie in ons land, zou nu een populaire bumpersticker op Nederlandse auto’s kunnen zijn: “Waarom windturbines? Bij ons thuis komt de elektriciteit uit het stopcontact”.

Het verzet tegen windenergie is gek genoeg evenredig met het toegenomen energiegebruik in ons land. Denk aan elektrische auto’s, huishoudelijke apparatuur zoals inductiekookplaten, airfryers, warmtepompen en recent grote aantallen airconditioners. Al deze stroomgebruikers hebben een elektriciteitsaansluiting nodig, die weer extra gevoed moeten worden door …. zegt u het maar! Er zijn nu mensen die graag kerncentrales als oplossing zien voor het opwekken van deze energiebehoefte. Dit zijn niet diegenen die zich in de jaren zeventig en tachtig met de hand en tand hebben verzet tegen atoomstroom. Ongetwijfeld zal bij een concreet voorstel voor één of meerdere kerncentrales het verzet ertegen ook weer loskomen.

Op korte termijn biedt deze optie geen soelaas, omdat van plan tot realisatie er tien tot vijftien jaar overheen gaan. Op korte termijn zijn zonnevelden op land, windturbines op zee en op land, het alternatief. Zonder wind op land halen we de doelstellingen van Parijs niet. Blijft de vraag: waar zetten we die windturbines neer? Het antwoord is: daar waar mens en natuur het minst schade ondervinden. Naast schade is er hinder. Hinder is een acceptabel ongemak. Boeren in de Flevopolder met turbines naast hun huis accepteren het, omdat ze een riant jaarlijks inkomen verschaffen.

Serieuze verstoringen
Het gaat dus om schade aan natuur en milieu en schade door verstoringen van het leefklimaat van mensen en dieren die in omgeving van turbines wonen. Hierbij is een rangschikking te maken die varieert van lichte, ernstige tot zeer ernstige schade. Deze verstoringen zijn zeer serieus te nemen, mits ze berusten op meetbare en te kwalificeren waarden. Dit laatste wordt gehinderd door subjectieve en moeilijk meetbare factoren, gestuurd door menselijke emoties.

Een goede zaak zou zijn als deze schade naar rato financieel gecompenseerd wordt. Dit kan betaald worden uit de winsten die worden gemaakt bij de opwekking van windenergie. Er moet dan wel een éénduidig zsysteem zijn om de verwachte schade vooraf vast te stellen. Dit is een taak voor de landelijke overheid door een regeling te ontwikkelen met definieerbare en meetbare criteria voor de schade.

Bron: Trouw, vrijdag 9 juli 2021
Geschreven door: Jaap Ketel, Energie Coöperatie Windkracht Eemland